۱۳۸۹ تیر ۱۹, شنبه

"زندگی"
زندگی راه طولانی است،که در زمانی کوتاهی باید آن راطی کرد...
جاده پرپیچ و خمی که در هر پیچ ممکن است کسی در کمین باشد...
برای عبور از آن پیچ ها پایم میلرزد،با نگرانی عبور می کنم،نه هنوز نوبتم نشده...
پس بازهم باید رنج ببرم و این ذات زندگیست که همراه با لحظات کوتاه و ناشناسی از خوشبختی عجین شده...
چه هیاهوی آرام و چه آرامش پر هیاهویی...
وناگهان وقتی به پایان می رسد،همه چیز هیچ میشود...
ولی رنج باقی میماند،بازهم باقی میماند.......

۵ نظر:

محمود گفت...

سلام به همه رفقا

و ناگهان چه زود دیر میشود ...

یاد قدیما بخیر
75138905

ناشناس گفت...

khili ba halid

ناشناس گفت...

قشنگ بود

ناشناس گفت...
این نظر توسط یک سرپرست وبلاگ حذف شد.
ناشناس گفت...

قشنگ بود